BiaÂła Pani w koÂściele oo. FranciszkanĂłw w WilnieHistoria tej figury jest bogata i kryje w sobie trochĂŞ tajemniczoÂści. Niestety, archiwa koÂścioÂła o.o. FranciszkanĂłw w Wilnie w znacznej czĂŞsci zostaÂły zniszczone w 1947 r. podczas ponownego zamkniĂŞcia koÂścioÂła przez wÂładze sowieckie.
ZachowaÂły siĂŞ jednak Âświadectwa i kroniki spisane przez o. WÂładysÂława Kamila WielemaĂąskiego, ktĂłry do 1947 r. pracowaÂł w Wilnie, a potem zostaÂł zesÂłany na kotorgĂŞ do ÂłagrĂłw sowieckich.
Pod fotografiami , autorstwa WÂładysÂława Pitaka, zamieszczamy informacje wg zapiskĂłw o. WielemaĂąskiego wykonanych w KsiĂŞdze Konwentualnej oo. FranciszkanĂłw w Wilnie i ich fragmentĂłw opublikowanych w Kurierze WileĂąskim w 1994 r. oraz fragmentĂłw pracy magisterskiej napisanej przez Janusza M. KruÂżyckiego (OFM Conv) pod kierunkiem o. dra Grzegorza M. Bartosika na Wydz. Teologicznym ATK w Warszawie.
Fotografie i teksty dot. figury Matki Boskiej Brzemiennej (BiaÂłej Pani) dostarczyÂł nam WÂładysÂław Pitak za zgodÂą rektora koÂścioÂła o.o. FranciszkanĂłw w Wilnie, o. dra Marka Dettlaffa.
Zapraszamy do odwiedzenia naszej galerii:
@@@@@@@@@@@@@@@@

Figura BiaÂłej Pani w koÂściele oo.FranciszkanĂłw w Wilnie.
foto: WÂładysÂław Pitak (
sokal2@wp.pl )
.
Figura ma pochodziÌ z czasów póŸnego baroku (XVII w.), a pomys³odawc¹ by³ ponoÌ Hetman Wielki Litewski - Micha³ Pac, który w 1676 r rzeŸbiarzom w³oskim Piotrowi Perettiemu i Janowi Galli da³ polecenie sporz¹dzenia pos¹gu Matki Bo¿ej (w jednym egzemplarzu) z bia³êj masy, wielkoœci przeciêtnego cz³owieka i oddaÌ go do koœcio³a Ojców Franciszkanów na Piaskach, by w tej pierwszej katedrze, zniszczonej po¿arem i odnowionej, sta³a w o³tarzu i broni³a ludzi Wilna od zarazy materialnej i duchowej - "Tak obieca³em Matce Bo¿ej pod Chocimiem".
.

Figura BiaÂłej Pani w koÂściele oo.FranciszkanĂłw w Wilnie.
foto: WÂładysÂław Pitak (
sokal2@wp.pl )
.@@@@@@@@@@@@@@@@
OpierajÂąc siĂŞ na Âświadectwie o. WielemaĂąskiego statuĂŞ NMP ustawiono w klasztorze (obok koÂścioÂła) 12 czerwca 1794 r. Kroniki zakonne datujÂą jednak pojawienie siĂŞ figury NMP w konwencie wileĂąskim na rok 1750.
Figurê ustawiono w przedsionku rozmównicy klasztornej przy furcie, Szybko ów pos¹g zyska³ s³awê jako "³askami s³yn¹cy". Œwiadczy³y o tym zawieszane w drewnianych szafkach po obu stronach figury ró¿norodne wota.
.

Figura BiaÂłej Pani w koÂściele oo.FranciszkanĂłw w Wilnie.
foto: WÂładysÂław Pitak (
sokal2@wp.pl )
@@@@@@@@@@@@@@@@
Po upadku Powstania Styczniowego, w 1864 r. Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych na terenie zaboru rosyjskiego ulegÂł kasacji, a jego majÂątek zostaÂł skonfiskowany.
Figura Matki Bo¿ej, z rozkazu w³adz rosyjskich mia³a byÌ zniszczona, ale katolicki urzêdnik Feliks Pietraszkiewicz ca³¹ niszê, w której figura by³a umieszczona w 1890 r. samowolnie wy³o¿y³ deskami i otynkowa³, pozostawiaj¹c bia³y pos¹g wewn¹trz œciany.
.

Figura BiaÂłej Pani w koÂściele oo.FranciszkanĂłw w Wilnie.
foto: WÂładysÂław Pitak (
sokal2@wp.pl )
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Z czasem tynk odpadÂł, deski powysychaÂły i przez szpary w nich moÂżna byÂło zauwaÂżyĂŚ postaĂŚ BiaÂłej Pani.
Ktoœ wyci¹³ w deskach ma³e okienko, przez które by³o widaÌ czêœÌ postaci Matki Boskiej i zawiesi³ powy¿ej lampkê. Przed figur¹ zaczêli siê gromadziÌ modl¹cy.
Gdy w 1905 r. wydano "ukaz" tolerancyjny, dajÂący wierzÂącym pewne swobody, Ludwik Ostreyko - pracownik magistratu miejskiego uzyskaÂł pozwolenie na renowacjĂŞ figury i urzÂądzenie skromnej kaplicy przerobionej z dawnego przedsionka rozmĂłwnicy klasztornej przy furcie.
Przy pomocy wiernych, kaplicĂŞ odgrodzono od konwentu ÂściankÂą. Dawne drzwi przerobiono na ozdobne okno. FigurĂŞ przyozdobiono dwoma anioÂłami, trzymajÂącymi nad gÂłowÂą Maryi koronĂŞ, a u stĂłp BiaÂłej Pani postawiono skromny oÂłtarz.
.

Figura BiaÂłej Pani w koÂściele oo.FranciszkanĂłw w Wilnie.
foto: WÂładysÂław Pitak (
sokal2@wp.pl )
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Dnia 8.10.1906 r. biskup wileĂąski Edward Ropp dokonaÂł uroczystego poÂświĂŞcenia figury Madonny i nowej kaplicy pod wezwaniem Niepokalanego PoczĂŞcia i przeznaczono jÂą dla stowarzyszenia SÂług Katolickich Âśw. Zyty.
Franciszkanie, po powrocie do miasta, zaczĂŞli sÂłuÂżyĂŚ ludnoÂści w tej wÂłaÂśnie "MaÂłej Ostrej Bramie", jak nazywano kaplicĂŞ, aÂż do roku 1934, tj. do odzyskania przez zakon koÂścioÂła.
.

Figura BiaÂłej Pani w koÂściele oo.FranciszkanĂłw w Wilnie.
foto: WÂładysÂław Pitak (
sokal2@wp.pl )
.@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Po odzyskaniu koÂścioÂła, w kwietniu 1935 r. figurĂŞ ustawiono w ÂświÂątyni. NaboÂżeĂąstwa przed niÂą odbywaÂły siĂŞ do 1947 r.
W tym roku koœció³ zosta³ ponownie skonfiskowany i przerobiony na archiwum NKWD, a kaplicê (w lewej nawie koœcio³a), w której sta³a figura zamurowano.
.
W 1992 r. archiwum NKWD wywieziono. Zrujnowany koœció³ pozosta³ opuszczony.
W lipcu 1993 r. rozpoczêto demonta¿ œciany odgradzaj¹cej kaplicê, a nastêpnie w ca³ej œwi¹tyni rozpoczêto prace archeologiczne. Przez kilka lat koœció³ by³ w³asnoœci¹ Kurii Metropolitalnej w Wilnie.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Tatiana Pitak (Fiedosichin)
Figura Matki BoÂżej jest peÂłna wyrazu i siÂły artystycznej, ale czy to wystarczyÂło, aby ukryta gdzieÂś w przedsionku klasztoru staÂła siĂŞ nagle tak bardzo znana?
Klasztor franciszkaĂąski nie byÂł przecieÂż - zwÂłaszcza w drugiej poÂłowie XVIII w. - miejscem pielgrzymkowym.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Z zapisków kronikarskich mo¿na wywnioskowaÌ, ¿e kult Matki Boskiej Brzemiennej (Bia³ej Pani) rozpocz¹³ siê spontanicznie i samoistnie bez sztucznego " wymuszania" czci maryjnej.
W zapiskach jest rĂłwnieÂż mowa o cudach, ale w toku poszukiwaĂą nie natrafiono na Âślady szafek zawierajÂąych wota, takÂże Âżadnego opisu cudĂłw. JednoczeÂśnie nie moÂżna wykluczyĂŚ, Âże takie cuda miaÂły miejsce, szczegĂłlnie w okresie do powstania styczniowego w 1863 r.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
WÂładysÂław Pitak
Klasztor franciszkaùski w Wilnie gromadzi³ w czasie zaborów modl¹cych siê o wolnoœÌ Polski. Nabo¿eùstwa, kazania i modlitwy wlewa³y nadziejê w serca Polaków i rozbudza³y pragnienie szybkiego pokonania wroga.
W czasie powstania styczniowego klasztor byÂł miejscem zarzewia antycarkiego i antyrosyjskiego buntu. To zostaÂło zauwaÂżone i zdÂławione przez wÂładze carskie.
W 1863 r. wydano rozkaz kasaty zakonu franciszkanĂłw, konfiskaty koÂścioÂła i klasztoru, nadto nakazano zniszczyĂŚ figurĂŞ. Ostatecznie figura NMP pozostaÂła na swoim miejscu, choĂŚ kilka razy byÂła wiĂŞziona i zamurowywana.
Od kilku lat BiaÂła Pani ma swojÂą (piĂŞknÂą) kaplicĂŞ w zrujnowanym jeszcze koÂściele oo. FranciszkanĂłw w Wilnie. Coraz wiĂŞcej PolakĂłw i LitwinĂłw, a takÂże wielu obcokrajowcĂłw odwiedza Âłaskami sÂłynÂącÂą MadonnĂŞ i powierza Jej swoje troski, zmartwienia i radoÂści.
Koœció³ oo. Franciszkanów w Wilnie jest rzadkim zabytkiem architektonicznym i (przez swoj¹ tragiczn¹ przesz³oœÌ) szczególnym miejscem , godnym odwiedzenia i modlitwy .
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Figura BiaÂłej Pani w koÂściele oo.FranciszkanĂłw w Wilnie.
foto: WÂładysÂław Pitak ( sokal2@wp.pl )
Opracowanie tekstu: WÂładysÂław Pitak
Kopiowanie i rozpowszechnianie fotografii tylko za zgodÂą autora.@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Wilno: Koœció³ Franciszkanów Wniebowst¹pienia NMP
NajcenniejszÂą budowlÂą okolic ulicy Trockiej jest wznoszÂący siĂŞ przy jej przecznicy – ulicy FranciszkaĂąskiej (PranciškonĂ˝ g.) koÂśció³ FranciszkanĂłw (Šv. M. Marijos Dangun Emimo/PranciškonĂ˝ bažnyèia), zwany niegdyÂś powszechnie koÂścioÂłem „Na Piaskach”.
Okaza³¹ trójnawow¹ œwi¹tyniê gotyck¹ konsekrowano w 1421 r. Podczas odbudów po kolejnych po¿arach dokonywano zmiany stylu na barokowy, aczkolwiek zr¹b muru nadal pozosta³ œredniowieczny.
W latach 1773–1780 sklepienia gotyckie zastÂąpiono barokowymi sklepieniami kolebkowymi, a przy okazji podwyÂższono nawĂŞ g³ównÂą. Po 1945 r. ÂświÂątyniĂŞ zamkniĂŞto.
Dzisiaj jest ponownie czynna, ale znajduje siĂŞ w stanie ciÂągÂłego remontu, podczas ktĂłrego odsÂłaniane sÂą spod wielu warstw relikty gotyckie (m.in. odmurowano okna ostroÂłukowe – najwiĂŞkszÂą atrakcjĂŞ zabytku).
Dojazd trolejbusami #1, 2, 5, 7 lub autobusami #4, 26, 53 do przystanku TrakĂ˝.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ciaÂłem i duszÂą zostaÂła wziĂŞta do Nieba
W œrodê, 15 sierpnia, Koœció³ Katolicki na ca³ym œwiecie obchodzi jedno z najwiêkszych œwi¹t maryjnych - Wniebowziêcie Najœwiêtszej Maryi Panny. Mimo i¿ dogmat stwierdzaj¹cy, ¿e pod koniec swojego ziemskiego ¿ycia Najœwiêtsza Maryja Panna zosta³a z cia³em i dusz¹ wziêta do wiecznej chwa³y, zosta³ og³oszony przez papie¿a Piusa XII dopiero w roku 1950, chrzeœcijanie to œwiêto obchodzili ju¿ od wielu wieków. Koœcio³y wschodnie œwiêtowa³y Zaœniêcie Matki Bo¿ej ju¿ od V wieku, zaœ od VII wieku to œwiêto pod nazw¹ "Wniebowziêcie" zosta³o przyjête w Rzymie.
W tradycji ludowej "WniebowziĂŞcie NM Panny" nazywane ÂŚwiĂŞtem Matki BoÂżej Zielnej jest szczegĂłlnym dniem dziĂŞkczynienia BoÂżej Rodzicielce za otrzymane Âłaski, zbierane z pĂłl pierwsze plony. W stolicy szczegĂłlnie uroczyÂście obchodzi siĂŞ to ÂświĂŞto w koÂściele oo. franciszkanĂłw przy ul. Trockiej. Najstarsza ÂświÂątynia w Wilnie nosi miano WniebowziĂŞcia NM Panny i juÂż od 8 lat, po odzyskaniu koÂścioÂła przez oo. franciszkanĂłw, w dniu 15 sierpnia odbywajÂą siĂŞ w niej uroczystoÂści odpustowe.
@@@@@@@@@@@@@@@@@
Spotykamy siê w miejscu szczególnym, tutaj - w œwi¹tyni franciszkaùskiej. To synowie Franciszka z Asy¿u pierwsi przybyli na Litwê z Ewangeli¹ i z³o¿yli swoje ¿ycie na wzgórzu Trzech Krzy¿y. To oni w pobliskim koœció³ku œw. Miko³aja przekazywali œwiat³o wiary i karmili Eucharysti¹. Bracia z wielkim entuzjazmem w XV stuleciu wznieœli tê œwi¹tyniê, bêd¹c¹ chlub¹ Wilna - najwiêksz¹ œwi¹tyni¹ w mieœcie.
Kiedy car Aleksander II nosi³ siê z zamiarem kasaty zakonu po Powstaniu Styczniowym, zakonnicy sami zamalowali przepiêkn¹ polichromiê, przedstawiaj¹c¹ ¿ycie œw. Antoniego z Padwy. PóŸniej w³adze carskie w tym pomieszczeniu sakralnym urz¹dzi³y archiwum. Œwi¹tynia zosta³a przekazana minorytom dopiero w 1934 r. Nie by³o ju¿ czasu na jej remont, gdy¿ wybuch³a II wojna œwiatowa, a póŸniej przysz³a okupacja sowiecka. W 1948 r. franciszkanie z o. Kamilem musieli opuœciÌ Wilno, a ich koœció³ stawa³ siê coraz wiêksz¹ ruin¹.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Po uzyskaniu niepodleg³oœci przez Litwê œwi¹tynia znalaz³a siê z powrotem w rêkach braci, którzy z niespotykanym entuzjazmem przyst¹pili do jej odbudowy. Tutaj, o ojcowie, dziêki Wam i wspania³ym wiernym, ma byÌ jedna z najpiêkniejszych œwi¹tyù na Litwie. Trzeba bêdzie odzyskaÌ piêkno polichromii, pos³uguj¹c siê wspó³czesnymi œrodkami restauracyjnymi. Mam nadziejê, ¿e stanie siê to za kilka lat dziêki Waszej ofiarnoœci, pomocy paùstwa i innych darczyùców. Koszta s¹ ogromne. Z ruin, bêd¹cych symbolem z³a, walki z Bogiem i religi¹, powstanie dzie³o, co nas uniesie ku niebu.
@@@@@@@@@@@@@@@
PomoÂże nam w tym nasza BiaÂła Pani. To Jej dzisiaj skÂładamy hoÂłd i chylimy przed NiÂą nasze czoÂła. Ona nie opuÂściÂła Was, gdy byliÂście tutaj gnĂŞbieni i nie mogliÂście oddychaĂŚ dwoma pÂłucami: ciaÂła i ducha. ByÂła w tej ÂświÂątyni, w zgliszczach i jest tutaj teraz, w piĂŞknie odrestaurowanej kaplicy.
@@@@@@@@@@@@@@@@@
Patrz¹c na nasz¹ Bia³¹ Pani¹, pragnê postawiÌ pytanie: Kim jesteœ? Nazywaj¹ Ciê Królow¹, W³adczyni¹, Matk¹, Pani¹. Powiedz nam: kim jesteœ? "Oto ja s³u¿ebnica Paùska, niech mi siê stanie wed³ug s³owa Twego". Tak¹ odpowiedŸ da³aœ Archanio³owi Gabrielowi, gdy oznajmi³ Ci w Nazarecie najwiêksz¹ tajemnicê w dziejach ludzkoœci. I wtedy s³owo sta³o siê Cia³em, Bóg - Cz³owiekiem, niebo zosta³o otwarte dla ludzi krocz¹cych po ziemi.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Bia³a Pani! By³aœ wtedy w s³u¿bie S³owa Wcielonego. Spraw, prosimy, aby Ewangelia S³owa dotar³a do wszystkich ludzi dobrej woli. Niech zrodzi siê braterstwo, przyjaŸù i mi³oœÌ, a pierzchnie z³o od dzieci, m³odzie¿y i starszych, d¹¿¹cych do zbawienia.
A potem by³o Betlejem. Jako Matka patrzy³aœ na Dzieci¹tko le¿¹ce w ¿³obie, bo nie by³o miejsca w gospodzie. Jezus uœmiecha³ siê do Ciebie, mo¿e trochê p³aka³, jak ka¿de dziecko, potrzebuj¹ce swojej matki. By³aœ w s³u¿bie Dziecka. Bia³a Pani Wileùska, racz zes³aÌ ³aski dla wszystkich tutejszych matek, które stanowi¹ serce ¿ycia rodzinnego. To dziêki nim przetrwa³a wiara i zrodzi³ siê duch odnowy. Spójrz te¿ na dzieci i spraw, by by³y uœmiechniête i dobre. To w nich jest przysz³oœÌ œwiata i Koœcio³a.
@@@@@@@@@@@@@@@
W nastĂŞpnych latach byÂłaÂś, o BiaÂła Pani, w sÂłuÂżbie wzrastajÂącego Jezusa w Âłasce u Boga i u ludzi. PatrzyÂłaÂś jak pracowaÂł ze Âśw. JĂłzefem w warsztacie ciesielskim w Nazarecie. ZsyÂłaj Âłaski dla caÂłej mÂłodzieÂży, aby sÂłuÂżyÂła OjczyÂźnie i byÂła dumÂą KoÂścioÂła na Litwie. ÂŁÂącz wszystkich w budowaniu lepszej przyszÂłoÂści. Dawaj im zapaÂł do nauki. Niech przy naszej pomocy odradza siĂŞ inteligencja, ktĂłra tworzy piĂŞkno spoÂłeczeĂąstwa.
W dalszym swoim ¿yciu s³u¿y³aœ Jezusowi, gdy z Aposto³ami przemierza³ przez Galileê, Samariê i Judeê i g³osi³ Dobr¹ Nowinê, czyni³ cuda i by³ prorokiem. Nie wo³a³aœ: "Patrzcie, to mój Syn, to mój Syn!". Sta³aœ cicho z boku, ciesz¹c siê z widoku t³umów, pod¹¿aj¹cych za Mistrzem z Nazaretu. By³aœ wtedy s³u¿ebnic¹ Nauczyciela, Proroka i Cudotwórcy.
@@@@@@@@@@@@@@@@
O BiaÂła Pani, bÂłogosÂław wszystkim duszpasterzom: kardynaÂłowi i biskupowi pomocniczemu, ojcom franciszkanom, innym zakonnikom, proboszczom i wikariuszom tu, w Winie i na Litwie. Niech niosÂą ziarno prawdy, abyÂśmy mieli chleb dajÂący Âżycie wieczne.
Wreszcie by³aœ na Drodze Krzy¿owej. Przy czwartej stacji spotka³aœ Syna nios¹cego krzy¿. Nie potrzebne by³y wówczas s³owa, konieczn¹ by³a obecnoœÌ i bliskoœÌ: Matki i cierpi¹cego Syna. Pod Krzy¿em na Golgocie przyjê³aœ Jana za syna, a w nim nas wszystkich. By³aœ na s³u¿bie Odkupiciela, o Wspó³odkupicielko.
BiaÂła WileĂąska Pani!
Za to wszystko przyszÂła chwaÂła nieba. Nie mogÂłaÂś umrzeĂŚ jak inni ludzie. ByÂłaÂś wolna od grzechu pierworodnego, ktĂłry niĂłsÂł ze sobÂą ÂśmierĂŚ. MoÂżemy tu powtĂłrzyĂŚ za Âśw. Janem DamasceĂąskim, wielkim gÂłosicielu prawdy o WniebowziĂŞciu: "WypadaÂło, aby Ta, ktĂłra wydajÂąc na Âświat Zbawiciela, zachowaÂła nieskalane dziewictwo, takÂże po Âśmierci pozostaÂła nietkniĂŞta skaÂżeniem ciaÂła. WypadaÂło, aby Ta, ktĂłra w swoim Âłonie nosiÂła StwĂłrcĂŞ jako DzieciĂŞ, zostaÂła przyjĂŞta do Boskich przybytkĂłw.
WypadaÂło, by Oblubienica Ojca zamieszkaÂła w niebieskich komnatach. WypadaÂło, aby Matka, ktĂłra patrzyÂła na Syna swego przybitego do krzyÂża i ktĂłrej serce przeszyÂł miecz boleÂści, oszczĂŞdzony Jej w chwili wydania na Âświat Zbawiciela, oglÂądaÂła Go krĂłlujÂącego wraz z Ojcem w niebie. WypadaÂło, aby Matka Boga miaÂła wszystko to, co naleÂży do Jej Syna, aby jako Matka i SÂłuÂżebnica Boga byÂła czczona przez wszystkie stworzenia".
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
[size=18]
www.kresowiak.fora.pl[/size]
[size=18]
Kresowiacy tĂŞskniÂą za swojÂą KrainÂą[/size]
[size=18]
http://www.kresowiak.fora.pl/galeria-foto-video,58/biala-madonna-w-wilnie,105.html[/size]
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
[size=24]
Figura BiaÂłej Pani w koÂściele o.FranciszkanĂłw w Wilnie.
foto: WÂładysÂław Pitak ( sokal2@wp.pl )
Opracowanie tekstu: WÂładysÂław Pitak
Kopiowanie i rozpowszechnianie fotografii tylko za zgodÂą autora[/size]
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
[size=24]
BiaÂła Pani u oo. franciszkanĂłw w Wilnie
Figura ma pochodziÌ z czasów póŸnego baroku (XVII w.), a pomys³odawc¹ by³ ponoÌ Hetman Wielki Litewski - Micha³ Pac, który w 1676 r rzeŸbiarzom w³oskim Piotrowi Perettiemu i Janowi Galli da³ polecenie sporz¹dzenia pos¹gu Matki Bo¿ej (w jednym egzemplarzu) z bia³êj masy, wielkoœci przeciêtnego cz³owieka i oddaÌ go do koœcio³a Ojców Franciszkanów na Piaskach, by w tej pierwszej katedrze, zniszczonej po¿arem i odnowionej, sta³a w o³tarzu i broni³a ludzi Wilna od zarazy materialnej i duchowej - "Tak obieca³em Matce Bo¿ej pod Chocimiem".[/size]
[size=18]
http://www.naszabryka.fora.pl/dla-kazdego-cos-milego,1/biala-pani-u-oo-franciszkanow-w-wilnie,41.html[/size]
[size=18]
http://naszapaka.pun.pl/viewtopi.php?pid=79#p79[/size]
[size=18]
http://www.naszacela.darmowefora.pl/index.php?topic=30.0[/size]